Opbaren thuis? Al die beslissingen die je moet nemen als je dierbare net is overleden… Opbaren is er een van.
Opbaren kan in huis, in een tuinhuis, zelfs in een garage (mits de temperatuur dit toelaat, of je laat balsemen). En heb je zelf geen locatie ter beschikking kan dit in een rouwkamer die een uitvaartonderneming ter beschikking stelt.
Nu was ik een poos terug op een uitvaartbeurs en zag ik een speciaal “opbaarhuisje“. Een houten huisje dat men kan opbouwen speciaal voor de laatste afscheidsmomenten en waar je de geliefde persoon in kunt opbaren. Dit vond ik zelf prachtig, want dit deed me denken aan mijn eigen ervaring! Hier maak je dan ‘nieuwe herinneringen’, zoals ik ze noem. Herinneringen die niet gebonden zijn aan de plekken in je huis. Ik kan me zo voorstellen dat als je eenmaal afscheid hebt genomen, dat je daarna niet meer ‘hetzelfde zit’ in de huiskamer… Maar dat is voor eenieder persoonlijk. Ik beschrijf hier enkel mijn gedachten en mening.
Om je overleden dierbare dichtbij je te hebben tot aan de laatste momenten lijkt me wel zo prettig. Het “opbaarhuisje” dat later weer afgebroken wordt, geeft de mogelijkheid tot afscheid vlakbij je huis.
Mijn unieke ervaring:
Wij hadden bijzondere omstandigheden thuis: Toen mijn moeder, Rikie, zeer ernstig ziek werd is er door mijn vader en ons vrij snel besloten om een “tuinhuisje” speciaal voor haar te bouwen. Dan had Rikie een plek voor zichzelf om helemaal tot rust te zijn. Het leven op hun boerderij met groeps-accommodatie (Hof van Vijfeijken) is het altijd een drukte van belang. Ziek zijn en rust horen bij elkaar. In record tempo heeft mijn vader met een handige en goede vriend een aanbouw aan de bestaande schuur gemaakt waar Rikie haar ziekte periode zou mogen doorbrengen. Mooie gedachte en op een mooie plek, met uitzicht op weiland en prachtig ondergaande zon in de avond. Echter toen het klaar was, was Rikie al zo ernstig ziek dat ze het leven spontaan gaf. “Rikie’s tuinhuisje” werd enkel nog gebruikt als plek waar we haar hebben kunnen opbaren. Ze heeft dus wel in ‘haar’ huisje gelegen.
We besloten om mensen de gelegenheid te geven om afscheid van Rikie te nemen in haar tuinhuisje.
Naast het feit dat er een groepsaccommodatie is, met alle facilliteiten om mensen ruimte en een kop koffie aan te bieden was ideaal. We hebben twee middagen georganiseerd bezoek gehad. Voor alle familie en vrienden was het een bijzondere gelegenheid. Voor wie wilde kon geheel ongestoord afscheid van haar nemen.
Nu bestaat het huisje nog steeds. In plaats van een bed staat er een bank. Mijn schoonbroer gebruikt de plek zelfs om er accordeon te spelen (oefenruimte). Wij gaan er soms zitten om haar te herdenken. 
Er ligt een boek waar mijmeringen en herinneringen van ons en anderen die het bezoeken in komen. Het is heerlijk om door dat boek te bladeren en te lezen over wat anderen schrijven. Het doet ons goed te weten dat ze door velen gemist wordt. Er zijn spulletjes van Rikie te vinden, foto’s van haar en ons aan de wand. Er staan boekjes in een kastje die betrekking hebben op haar. Haar trouwfoto en trouwring hebben een plekje en nog meer persoonlijke dingen.
De ervaring met opbaren was voor ons zeer uniek.
Het is prettig als je het kunt doen op een persoonlijke manier. Dat zou ik iedereen wensen. Vandaar dat ik het mobiele opbaarhuisje ook zo bijzonder vond! Er zijn uiteraard vele mogelijkheden, laat je uitvaartondernemer of ritueel begeleider je daar zeker bij helpen. Graag laat ik je nog een kort filmpje zien over het opbaarhuisje:
Graag hoor ik jouw mening over dit blog.
- Heb jij al ervaring met opbaren gehad en was dat ook bijzonder?
- Spreekt deze manier van opbaren je misschien ook aan?
- Heb je iets gehoord wat je nog niet wist en ben je daar blij mee?
Alle reacties zijn zeer welkom. Het geeft de mogelijkheid tot bespreken van moeilijke onderwerpen een kans. Het is namelijk iets wat ‘gewoon’ bij het leven hoort. Althans dat is wel een reden waarom ik het graag deel. Doe mee en reageer hieronder in het reactie veld.
