Ik fotografeerde tijdens de boekpresentatie van Ellen Dreezens van het “Doorleefboek“. Nadien kwam er een man op me toelopen en vertelde me dat hij wel eens gedichtjes maakte van mensen die hij tegenkwam. Hij observeerde mij dit keer en maakte een gedicht. Of ik dit wilde lezen?
Hij maakte me zeker nieuwsgierig. Want wat had hij dan gezien? En hoe had hij dit verwerkt in een gedicht? Dus uiteraard wilde ik het lezen. 
Gedicht
Hij toonde me zijn telefoon waarop hij het gedicht blijkbaar gemaakt had. Lees met me mee:
Op je hurken
kruip jij langs de
mensen alsof het
prooien zijn
jij tijgert als een
panter met je
toestel in
de aanslag
Beelden schiet jij
van het boek
de maakster haar
publiek af en toe
schemeren je benen
door je lange
splitrok je satijnen
hesje schommelt
stijlvol mee
Belangstellend en
zacht ben je maar
je hebt ook iets
avontuurlijks
zoals je je
beweegt tussen
iedereen en
niemand
Je bent
een gracieuze
guerilla
Gracieuze Guerilla
Zo spraken we even over deze metafoor. Stijn vond het juist positief, want hij ziet een guerilla als heel geconcentreerd. Die gaat met focus en gericht te werk. Precies dat zag hij aan mijn bewegingen. Verder vond hij dat ik er gracieus uitzag door mijn kleding en hoe ik me bewoog.
Mooi gedicht! Ik ken je en ik zie je al tijgeren door de zaal wanneer ik dit gedicht lees. Wat een compliment om dit te mogen ontvangen. Een cadeautje.