Ik merk dat veel mensen met verkeerde ideeën leven wanneer het gaat over iemand in rouw. Velen denken dat ze deze mensen niet mogen storen en zeker geen vragen mogen stellen over hun verlies. Dan val je hen lastig.
Ben je zelf ook zo iemand die denkt dat je iemand in rouw het beste met rust moet laten?
Graag maak ik een nieuwe shift in je denkpatroon
Je stoort mensen in rouw niet. Dat is echt een misvatting. Ze vinden het juist fijn wanneer je aandacht voor ze hebt.
Ik geef graag een voorbeeld. Heb je een geliefde in je leven? Dan vertel je als het goed is met trots over hem of haar. Dat doe je nog steeds wanneer deze persoon er ooit niet meer is. Dan vertel je nog graag over wat je samen hebt beleefd. Herken je dit bijvoorbeeld bij je opa of oma?
De pijn zit ‘m juist in het feit dat een ander er niet meer over spreekt. Dat zijn of haar naam niet meer wordt genoemd, alsof deze persoon niet bestaan heeft. Hoe akelig is dat? Je geliefde is dood en dan wordt er ook nog eens minder over gesproken? Vreselijk.
Noem de naam
Waar wij mensen leren dat je iemand in rouw lastigvalt door er ze aan te spreken over hun geliefde of dierbare is mij een raadsel. Als jouw geliefde wegvalt, ben jij dan opeens een ander persoon? Nee. Kunnen we gewoon met je blijven omgaan? Ja. Of graag zelfs. Je bent nu opeens die persoon die zijn geliefde is verloren, moeten we je dan maar uit de weg gaan? Nee. Wanneer dit gebeurt brengt dit extra pijn met zich mee. Je bent dan niet opeens een persoon zonder geliefde en dus heel alleen, maar ook nog eens iemand die iedereen met rust wil laten. Nogal dubbelop!
Wat kun je doen?
Benader een ander met alle openheid en nieuwsgierigheid, ook wanneer je weet dat iemand in rouw is. Stel ze alle vragen die je wilt vragen. Het zijn mensen van vlees en bloed, zoals jij en ik. Volgens mij kun je mensen alles vragen, het is aan hen of ze antwoorden.
Indien je merkt dat het taboe rondom rouw ook bij jou bestaat, breek ik dit graag weer bij je af. Ik hoop dat je kunt waarderen wat ik je hier vertel. Ik maak me hard voor mijn missie: ik wil een gezonde emotionele wereld creëren. Dood en verlies hoort bij ons leven. Ga er dus normaal mee om.
Ben nieuwsgierig naar het verhaal van anderen
Wanneer je een vreemde ontmoet, weet je ook niet hoeveel verlies deze persoon in zijn leven al heeft geleden. Schrik dan niet wanneer je een verhaal hoort waar men spreekt over dit verlies. Maar luister, kap het niet af. Ben nieuwsgierig naar zijn of haar verhaal. Geef een ander jouw aandacht. Het zal ze goed doen. Net zoals jij het prettig vindt wanneer iemand naar jouw verhalen luistert.
TIP
Ga niet babbelen over je eigen verliezen, wanneer je herkenning vindt in iemand zijn verhaal. Een opmerking als: dat heb ik ook gehoord, of dat heb ik ook meegemaakt op een andere manier… daar zit de ander niet op te wachten. Luisteren is best lastig… Beaam met woorden als: dat klinkt pittig/liefdevol/verdrietig/enz. En laat het verhaal van de ander in zijn of haar waarde.
Foto’s van een afscheid
Hoe mooi is het wanneer ze je ook nog eens foto’s zouden kunnen laten zien van het gebeurde? Dan gaat het gesprek nog eenvoudiger. Foto’s geven inzicht in hoe iets is gegaan. Zelfs zonder woorden is het te begrijpen.
Ik maak zulke foto’s. Het verhaal van een afscheid maak ik zichtbaar op een liefdevolle manier. Foto’s geven de mogelijkheid om ze met anderen te delen. Foto’s hebben geen woorden nodig, maar kunnen een gesprek zeker op gang brengen.
Dit kunnen foto’s zijn van de uitvaart, maar ook wanneer iemand nog in leven is, of zelfs wanneer een dierbare niet meer bij je is. Hoe ik dat doe? Dat kun je zien in de volgende blogs:
Familieportret na het overlijden
Familieportret tijdens een ziekte
Geboortedag van een overleden kind vieren met gezin
JOUW REACTIE IS €50,- WAARD
Heel fijn om te horen hoe jij hierover denkt. Ga je voortaan iemand in rouw gewoon benaderen, of deed je dit al? Reageer direct onder dit blog, dan ontvang je van mij een voucher ter waarde van € 50,- om te besteden bij een fotoshoot met je dierbare(n) in 2019.
