Onze zoon Layton ging vliegen! Hij moest in een soort overal gehesen, met in zijn oren dopjes, op zijn haar een blauw netje, voor zijn ogen een afsluitende bril en een strak zittende helm op zijn hoofd.
Hij ging zweven op een wind die werd aangeblazen vanuit meerdere turbines. De lucht werd 150 km per uur omhoog geblazen en dit zorgde ervoor dat hij mid-air kon blijven zweven. Wat een sensatie!!
Voor wie dit nog niet ervaren heeft; ga naar een skydive centrum en maak deze rush in alle veiligheid ook mee. Zet het op je bucket list. Skydiven is geweldig om te doen, weet ik ook uit ervaring te vertellen.
Het was de verjaardag van Layton. Hij is 17 jaar geworden. Voor hem is jarig zijn in de vakantie altijd apart. Als kind vond hij het best lastig. Want hij kon niet gewoon als zijn klasgenootjes trakteren op school, het was tenslotte vakantie. Het ontvangen van gasten op deze dag is dan ook anders, want soms waren we zelf op vakantie en als we thuis waren, dan zijn mogelijk familie en vrienden op vakantie.
Het ergste was wel dat zijn vader een aantal keren er niet bij is geweest vanwege de missies die hij deed vanuit het Amerikaanse leger. Ook dit jaar was Jeff er weer niet. Wij wilden onze zoon een onvergetelijke ervaring meegeven op zijn verjaardag.
De ervaring van zelf vliegen is natuurlijk uitzonderlijk gaaf, want dat vergeet je je leven niet meer.
Wanneer je gaat parachute springen is er de vrije val waarbij je door de lucht vliegt en dat is exact wat wordt nagebootst wanneer je gaat indoor skydiven.
Uitvinders hebben het mogelijk gemaakt om te kunnen vliegen
Even een stukje geschiedenis:
Al in de 15e eeuw bedacht Leonardo Da Vinci ontwerpen om mee te kunnen vliegen. Hij maakte prachtige schetsen, maar kwam nooit zo ver om ergens mee te kunnen vliegen. Met de luchtballon ging men in 1783 voor het eerst de lucht in. Het zweefvliegtuig kwam pas in1891. De gebroeders Wright waren de eersten die in de lucht bleven met iets wat meer op een gemotoriseerd vliegtuig leek.
Parashute springen doe je vanuit een vliegtuig op zo’n 3000 m hoogte. Om militairen training te kunnen geven, zonder vliegtuig en parachute werd er bedacht om te kunnen oefenen in een verticale windtunnel. In 1840 bouwde de NASA al de eerste verticale windtunnel om testen met aerodynamica te doen. Pas in 1964 is de eerste mens succesvol gebleken om te zweven/vliegen op de windkracht die omhoog geblazen werd. Vanaf 1980-90 werd het mogelijk om werkelijk veilig in zo’n tunnel te vliegen door verschillende mensen. In Roosendaal werd de eerste windtunnel in de Benelux geplaatst, in 2007 om precies te zijn.
Terug naar Layton. Hij deed heel stoer dat het maar een ’suf’ cadeau was, hij had liever een nieuwe spel computer of scooter gekregen (beetje te duur vonden wij). Totdat hij de eerste vlucht had gemaakt. De expressie op zijn gezicht sprak boekdelen. Ja dit was een sensationele ervaring.
Ik wist het zeker: hij zal dit zijn leven lang niet vergeten
En daar kom ik op de paradox: hij vindt het niet leuk om zijn verjaardag te moeten vieren op een niet zo’n gewone dag en toch maken we er daarom ieder jaar juist iets bijzonders van.
Zo is het ook voor ieder mens: we willen niet uitblinken in iets omdat we niet willen opvallen, of te anders zijn dan de rest, maar we willen juist wel uniek zijn en gezien worden.
Dat is precies wat je wilt met je bedrijf: opvallen om gezien te worden. Succes is dan vooral te behalen wanneer je een specialiteit hebt en deze laat uitblinken.
Nu ben ik met afscheidsfotografie iets op het pad gekomen wat ik heb uitgebouwd tot een fenomeen dat langzamerhand meer bekendheid krijgt. Dat kon en kan ik niet alleen. Daarvoor was het doorgeven aan anderen noodzakelijk.
Samen met andere afscheidsfotografen is het te dragen. Samen maak je iets sterk. In mijn eentje kan ik nauwelijks een arm omver drukken, met meerderen is het een peuleschil.
Ten tijde van Corona zijn vele fotografen stil komen te liggen, want bruiloften, evenementen en fotoreportages werden massaal afgezegd. De enigen die bleven doorwerken waren de afscheidsfotografen.
Uitvaarten nog unieker
Dood gaan stopt niet, het werden er zelfs ietsje meer. Maar bovenal werden de uitvaarten anders en bijzonder ingekleed vanwege de beperkingen. Ineens werden kilometer lange erehagen neergezet. Werden er schermen opgebouwd om de uitvaart buiten op een groot scherm mee te maken. Verzon iemand een drive-in uitvaart. En werden de kleine intieme settings met bijzondere rituelen geëerd.
Met dit soort bijzonderheden zag men van belang ervan dat dit gedocumenteerd werd. Het besef dat deze unieke momenten op beeld vastgelegd kunnen worden kwam extra naar boven.
Afscheidsfotografie werd opeens meer gezien en erkend! De media bracht het meer in beeld dan ooit. Zie al die bijzonderheden…
Versnelling
Ontwikkelingen gaan over het algemeen niet heel snel (vandaar de geschiedenisles over het vliegen). Soms komt er versnelling in vanwege omstandigheden.
Je kunt nu nog mee in de stroomversnelling. Dit is het juiste moment.
Voor fotografen die nu de overstap wensen maken naar de niche afscheidsfotografie zal er in september een nieuwe groep starten aan de opleiding “Bekwaam Afscheidsfotograaf”.
Op 18 augustus geef ik ’s avonds online informatie hierover. Bovendien geef ik een workshop over succes behalen ondanks een crisis.
Pak je kans, ga in vogelvlucht naar deze pagina om je op te geven: www.afscheidsfotograaf.nl/aanmelden-bijeenkomst
Dare to be different in what you do, we are all different anyhow
Fijne dag!
Boukje Canaan
P.S. Wil je dit soort verhalen als eerste ontvangen? Ik stuur ze naar mensen per mail. Verhalen met tips, informatie, kennis en soms een aanbieding. Mis niks, schrijf je in op de e-mails: www.afscheidsfotograaf.nl/aanmelden
