Mijn moeder liep hoogzwanger in de Efteling. 

Het stoomtreintje nemen was daarom een goed idee, dan zag ze het hele park zonder te hoeven lopen. 

AAGJE, stond er op de locomotief. 

Dat vond ik meteen zo’n leuke naam! De rest van de dag heb ik die naam op allerlei manieren genoemd. 

Met de intonatie van vrolijk riep ik: Aagje of afkeurend met gefronst voorhoofd: Aàgje. Dan weer lekker uitgelaten en enthousiast: Aágje!, of heel zacht fluisterend; aaaagje. 

Mam, ik denk dat het een meisje wordt en Aagje vind ik dan een mooie naam!

Ze lachte naar mij. Zij was zeker van haar gevoel dat het een jongetje zou worden en dan zou hij Ido heten. 

Een ‘idiote’ naam, vond ik. Wie heet er nou Ido? In mijn ogen kon het beter een meisje worden en de naam had ik bij deze al bepaald. 

Negen jaar oud was ik en raad eens hoe mijn zusje heet? Ja, echt: AAGJE!

Zie mij hier trots zitten met mijn pasgeboren zusje Aagje in mijn armen. 

Stuk om Tjuk

Zes jaar later paste ik deze truc weer toe. Mijn moeder was weer zwanger. Van een Tjuk, dacht ze. Een vreselijke naam in mijn ogen. Je gaat toch ‘stuk’ om de naam Tjuk?!

Dit keer haalde ik de naam Pleuntje uit een namenboekje. Ik maakte mijn moeder enthousiast  met het laten horen van de naam Pleuntje en herhaalde dat zo vaak als ik maar kon. Door het op allerlei manieren te laten klinken.

En ja hoor!

Op mijn zestiende werd mijn zusje geboren met de naam: PLEUNTJE. 

Klinkt bijna ongelooflijk, toch?

En toch is het waar. Zie mij hier op bed poseren met mijn pasgeboren jongste zusje Pleuntje. 

Deze momenten hebben mij mogelijk van alles geleerd:

• Dat je invloed kunt uitoefenen.
• Dat er meer mogelijk is dan je denkt.
• Dat je vertrouwen mag hebben dat wensen uit komen.
• Dat er herhaling nodig is om werkelijk te blijven ‘plakken’.

Ik vertel je dingen die waar zijn.

Dingen die in mijn wereld bestaan. Je hoeft ze niet te geloven, het is namelijk mijn waarheid.

Zo geloofde ik bijvoorbeeld dat afscheidsfotografie iets is wat ik in de wereld kan laten bestaan. 

Binnen de uitvaartwereld was men daar nogal sceptisch over. Dat is niet wat mensen willen, dachten zij. 

Toch geloofde ik erin. Mijn idee en overtuiging bleef ik herhalen en ben ik op allerlei manieren gaan verkondigen. Met als opbrengst dat er heden talloze afscheidsfotografen zijn en er zelfs collega fotografen met hun eigen opleiding of workshop.

Hoe onwijs gaaf!  Samen laten we zien dat het mogelijk is. 

Ik heb invloed, dus…

Ik bracht met mijn idee over afscheidsfotografie iets nieuws.

Ik had en heb nog steeds het vertrouwen dat mijn wens uit mag komen; dat het normaal wordt en dat we mede daardoor een emotioneel gezondere wereld mogen beleven. 

En ik blijf mijn ideeën en missie herhalen omdat nog zoveel mensen geen weet hebben van het bestaan van afscheidsfotografie.

DOE MET ME MEE 

Help me verkondigen.

Vol enthousiasme breng ik anderen op de hoogte van een exclusieve workshop op 16 & 17 september:

Verhoog je foto skills voor afscheidsfotografen. 

Leer van de meesters hoe je in de meest lastige settings foto’s maakt.
Oefen met je eigen camera en ontvang direct feedback. Met resultaten die mogen verbluffen.

Meld je aan of deel alsjeblieft het evenement op Facebook als je daar actief bent. Gebruik dan deze link>>

Of plaats jouw like onder het bericht op Instagram hier>>

Of deel de webpagina met alle informatie op jouw manier door deze te delen. Kopieer de URL en plak deze waar je maar kunt: 

https://www.opleidingafscheidsfotograaf.nl/aanmelden-verbeter-je-fotoskills/

Of volg me op LinkedIn, zodat je de updates daar een like kunt geven of een bericht van mij op je eigen tijdlijn deelt, omdat anderen er ook van mogen horen. 

Alvast dank voor je moeite en GELOOF dat iets mogelijk is! Geloof dat je ook invloed kunt uitoefenen.

Fijne dag!

Boukje Canaan

P.S. Profiteer bovendien van 100 euro vroegboekkorting tot 31 augustus!