Een kast van een camera waar wel drie mensen gehurkt in zouden passen, zo gigantisch was dit apparaat. 

Wauw was dit echt een camera? En waar diende het voor?
Ja het was een reproductiecamera die gebruikt werd rond 1840 in de lithografie. Het versnelde het proces van rasters aanbrengen op de gladde steen voor het drukken van afbeeldingen. 

De plaat uit de camera maakte dat er niet meer met de hand gewerkt hoefde worden om de afdruk op de steen te krijgen. 

Ik was in het steendrukmuseum in Valkenswaard. We waren daar om de tentoonstelling van de kunstenaar Alphonse Mucha te bezichtigen. 

Ik ben gek op de Art Nouveau en laten ze Mucha nou de Meester van de Art Nouveau noemen. 

Hij werd in een klap beroemd door een tekening/affiche met de beroemde actrice Bernhardt (uit Parijs) te maken. 

Zijn werk is kenmerkend met zijn sierlijke lijnen, pasteltinten en sensuele vrouw afbeeldingen. Haren wapperen in lange slierten om hun hoofd en stof gedrapeerd om hun lijf. Ik vind ze prachtig. Ik kan er uren naar kijken. 

Als puber gebruikte ik het kunstwerk De Kus (ook van Mucha) als inspiratie voor mijn theateraffiche. Deze maakte ik als opdracht op de HAVO tijdens tekenles in linosnede of linodruk (1989). 

Mucha maakte reclame uitingen, zoals voor sigarettenpapier, fietsen, cacao, bier, koekjes, enz. 

Ik genoot ervan om ze deze posters nu eens niet in een van mijn kunstboeken te bekijken, maar groot tegen de muur.  Machtig mooi.

Daarna liep ik verder het museum door met zijn grootste drukpersen en dus ook die gigantische camera.

De steendrukkunst ofwel lithografie werd gebruikt om meerdere afdrukken te maken in kleur. Soms wel 16 lagen. 

Landkaarten, sigarenbandjes en poezie plaatjes werden ook zo gemaakt. Sjonge, ik had geen idee!

Je leert al door een bezoek te brengen aan een klein museum. 

Het blijven leren is toch super?! Iedere lees, of hoor je iets nieuws, maar niet altijd ben je daar bewust naar op zoek. 

Door een museum bezoek kun je open staan om meer te leren van wat je daar tegenkomt.

Ik wil mijzelf inspireren, leren van wat ik daar zie. Je kunt lezen wat het was, wat ervoor zorgde dat iets gemaakt werd, waarom en hoe. 

Het maakt dat ik de alledaagse dingen meer ga waarderen. Dat ik meer bewondering heb voor het leven. Dat ik kan genieten van de kleine dingen en dat er meer dankbaarheid komt voor het leven van nu. 

Ieder van ons heeft het in zich zitten om te blijven leren. Om te blijven groeien en ontwikkelen. Dat zit in onze nieuwsgierige aard.

Je kiest voor de dingen die jij belangrijk acht, toch stuit je soms op dingen die je vooraf niet mogelijk had gehouden. Je wordt aangewakkerd, geïnspireerd, of gewoon met je neus op de feiten gedrukt. 

Graag ben ik de persoon die jou ook inspireert, al is het maar met dit verhaal, of met een ander verhaal. 

Ik blijf ze vertellen, omdat ik nu eenmaal iets groters wil bereiken; een emotioneel gezondere wereld. 

Met ieder stapje dat ik zet hoop ik daar aan bij te dragen. 

Door anderen mijn lessen te geven over afscheidsfotografie (o.a. in de opleiding Bekwaam Afscheidsfotograaf) zijn de stappen iets groter, want zij stappen door met wat ik ze geef. 

Wat ik ze geef als aanzet, als inspiratie, als stok achter de deur, als lessen die ze zelf invullen met wat zij nodig hebben om verder te komen. 

Daar leef ik voor, om mijn kennis en liefde voor het leven door te geven. 

Wil je werkelijk verder groeien als afscheidsfotograaf? Durf dan de stap te nemen en neem contact met me op.  (info@afscheidsfotograaf.nl of 06-27028281)

Er zijn al 50+ gediplomeerde afscheidsfotografen. 

Zij doen hun werk met passie en vanuit hun eigen intentie iets te mogen betekenen voor anderen. 

Machtig toch?
Stuur dit bericht gerust door als je denkt dat het een ander ook kan inspireren. 
Het leven stopt niet aan het einde van een zin. 

Schijf je in op mijn tips, inspiratie en verhalen: www.afscheidsfotograaf.nl/aanmelden

Fijne dag, 
Boukje Canaan