“Is het goed als ik doodga?”
Is de pakkende titel van het boek dat geschreven is door Nina José Verhoeven.
Nina José Verhoeven leerde ik kennen via Linkedin. Zij is thanatologe (weet veel van de dood en wat daarop betrekking heeft) en is levensloopcoach. Ze heeft een website www.levenenloslaten.nl, om zo haar kennis en workshops te delen. Ik lees haar blogs over rouw en verlies graag, want ze schrijft op een zeer prettige manier. Ze schrijft alsof ze tegen me praat en dat spreekt mij aan.
Nu wilde ik haar boek ook wel lezen. En dat gaat heel eenvoudig. Het is prettig geschreven.
Verlies en Rouw-kennis
Ik ben dan wel geïnteresseerd geraakt in verlies en rouw vanwege mijn werk, maar ik heb er eerder geen kennis over opgedaan tijdens mijn studie. Nina José heeft deze kennis heel paraat. Als iemand over de dood, over allerlei zaken daaromheen schrijft op een manier die ‘gewoon’ en luchtig is, en het voelt alsof iemand erover vertelt tegen me, dan boeit me dat.
Zo ook zit het boek “Is het goed als ik doodga?” in elkaar. Het is geschreven alsof ik mee mag kijken/luisteren in een leven van een vrouw die te horen heeft gekregen dat ze terminaal ziek is. – Is dit wel echt waar? Wat als ze dit niet meteen zou vertellen aan haar dochter? Wat zijn haar keuzes nog? Wat als ze kiest voor haar eigen wensen en naar wat haar hart ingeeft? – Zelf weet deze vrouw dat er emotionele fasen zijn waar de meeste mensen in deze toestand doorheen gaan. Zal ze dit nu ook meemaken?
Stervensbegeleiding
Het boek “Is het goed als ik doodga?” is geschreven door Nina José met behulp van wat zij zag en voelde bij haar moeder die terminale kanker kreeg en haar een jaar lang nabij was. Echter schrijft ze het vanuit haar eigen wens om zo het ziekteproces te willen doormaken, mocht ze zelf in de situatie zitten. Haar moeders leven over haar eigen leven gelegd, zoals ze het zelf verwoordt.
Stervensbegeleiding is een behoorlijke kunst wat mij betreft. Ten tijde van Rikie, mijn moeders’ ziekbed (ruim 5 jaar geleden), hield ik zoveel ballen in de lucht dat ik niet de energie kon opbrengen om er veel voor haar te zijn. Gelukkig kon de naaste familie, zoals mijn vader en vooral mijn jongere zus, Aagje, er bijna altijd zijn en vond ze het prettig om nu zorg ‘terug’ te kunnen geven. Ik neem mijn petje voor Aagje af, want ik zag hoe zwaar dat kan zijn. Het proces bij Rikie, onze moeder, ging heel snel en was vreselijk heftig. Ook zij vroeg aan ons of ze alsjeblieft dood mocht gaan…
Aanrader
Het boek “Is het goed als ik doodga?” is wat mij betreft gemakkelijk te lezen en zeker aan te bevelen voor mensen die zelf in een soortgelijke situatie komen of stervensbegeleiding bieden aan een naaste. Het zit vol praktische tips en uitleg, zonder betuttelend te zijn. Het is zo uit, want heerlijk kort en bondig geschreven.
Meteen bestellen? Dat kan. Als e-book of als echt boek.
TIP: geef het cadeau aan iemand die het vast kan gebruiken.
Heb je dit boek al gelezen of heb je een ander boek waarvan je denkt dat dit vermeld mag worden? Voel je vrij om te reageren onder dit blog. Je reactie wordt zeer gewaardeerd.
