Door de tuin bij mijn ouderlijk huis struinde ik, op zoek naar bloemetjes, mooie blaadjes en vond ik opvallende vormen aan takjes om een bloem-mandala te maken.
We waren bijeen op de boerderij Hof van Vijfeijken om de sterfdag van mijn moeder, Rikie, te gedenken. Mijn jongste zus had voorgesteld dat we ieder iets meebrachten voor de lunch.
Vooraf brachten we met z’n allen een bezoek aan het graf. Gemma, de beste vriendin van Rikie, bracht een grote tak van een Jasmijn mee. Elf jaar geleden lagen er flinke takken Jasmijn op haar kist. De geur van Jasmijn vind ik heerlijk.
In de middag stelde ik voor om een aantal bloem-mandala’s te gaan maken. Tijdens de wandeling was het zoeken naar bloemen de extra opdracht. Zelf zocht ik door de tuin rond de boerderij.
Verwonderlijk wat je tegenkomt als je met aandacht gaat kijken. De paarse bol aan de top van de bieslooksteel zit vol kleine kelkjes. De tamme kastanje heeft allerlei lange staarten met bolletjes aan het einde van zijn takken hangen. De margriet heeft enorm veel kleine witte blaadjes rond zijn gele kruin en de goudsbloem heeft er nog veel meer.
Op een rond dienblad als achtergrond ging de bloem-mandala gecreëerd worden. Je kiest een bloem of takje uit en kijkt wat je er eventueel mee kunt om er nieuwe vormen mee te maken.
Mandala betekent letterlijk: magische cirkel. Volgens Oosterse wijsheden geven mandala’s inspiratie en innerlijke verrijking. Mandala’s zijn prachtige cirkelvormige figuren met symmetrische of geometrische elementen. De Mandala staat voor het oer-symbool dat geen begin en geen einde kent, als symboliek voor het leven.
De bloemblaadjes mogen van de steel geplukt, takjes en besjes of zaadlijsten, alles mag ontleed worden. Of je nu in de buitenste of binnenste cirkel van het dienblad begint, het maakt niet uit. Je werkt net zolang totdat je tevreden bent met het geheel.
Het ritueel is rustgevend en leuk om te doen. Samen werk je aan een tijdelijk kunstwerkje. Want buiten zal de wind ervoor zorgen dat de mandala geen lang bestaan volhoudt.
Maar dat vind ik zo mooi aan de symboliek van de bloem-mandala: het leven is vergankelijk. Maak er eerst iets moois van en geniet. Want we weten dat we op een dag zullen gaan.
Het was fijn om samen te zijn, allen in nagedachtenis aan Rikie. Onze moeder, Theo zijn vrouw en oma van onze kinderen.
Hopelijk haal jij inspiratie uit dit blog. Het was voor velen in de corona tijd onmogelijk om allemaal afscheid te nemen. Door een ritueel te houden kun je een herinnering koppelen aan een afscheid.
De kleinkinderen hierboven hebben Rikie nooit gekend, maar voelen zeker het gemis. Door dit soort bijzondere momenten te creëeren veranker je het moment en de nagedachtenis. Zij voelden zich betrokken en maakten iets bijzonders in herinnering van oma Rikie.
Hele fijne dag.
Boukje Canaan
PS Wil je telkens mijn verhalen ontvangen? Schrijf je dan in voor mijn bijna dagelijkse mails: www.afscheidsfotograaf.nl/aanmelden
Mooi idee, Boukje. Ik was al vertrouw met mandala’s, maar dan meer om ze te tekenen of te kleuren.
Ik neem het mee als ritueel als ik families begeleid. Dankjewel !!!
Het zit vaak in de kleine, ogenschijnlijk simpele dingen. zoals je hier ook laat zien.
En het resultaat mag dan uiteindelijk vergankelijk als het leven zijn …… je hebt de foto’s nog ….. als herinnering.