Harry is blij met de foto’s! Hij was zelfs blij verrast toen hij ze zag. Maar daar gaat een klein verhaal aan vooraf.
Het afscheid van Ilona
Op een warme dag is er afscheid genomen van Ilona en werd ze als een ware koningin vervoerd. De uitvaartondernemer had alles perfect geregeld. Rekening houdend met alle wensen om goed afscheid te kunnen nemen. Juist omdat goed afscheid nemen zo belangrijk is, had ze expliciet aangegeven dat het heel goed zou zijn wanneer er foto’s van deze dag werden genomen, die er zo bijzonder uit zou zien.
De dag had een bijzonder teintje: er kwamen twee koetsen met paarden, die Ilona begeleiden vanuit haar huis, naar de kerk, langs haar ouderlijk huis en een werkplek om uiteindelijk bij de begraafplaats aan te komen. Er was een condoleance, een afscheidsdienst en een ter aarde bestelling waar ook gedefileerd werd met bloemen.
De uitvaartondernemer wist hoe waardevol het is om terug te kunnen kijken op een dag als deze en vond het passend bij wat er zoal georganiseerd was. De weduwnaar vond alles best, want alleen het beste voor zijn lieve vrouw en kinderen.
Hij had eigenlijk geen idee wat hij zich bij een fotoreportage van zoiets voor moest stellen…
Afscheid blijft moeilijk
Wanneer je geliefde familielid lang ziek is, dan is het afscheid nemen er al een hele tijd een klein beetje. Het voor altijd afscheid nemen, is dan toch weer heel heftig. Want het komt voor je gevoel toch plotseling. Plotseling is het dan daar: ECHT en voor ALTIJD…
Het afscheid van Ilona was mooi en persoonlijk. Ilona werd door haar geliefde gezin gedragen en ter aarde besteld. Ilona en de na(ast)bestaanden kregen nog veel bezoek van allen die een laatste groet kwamen brengen, maar het mooiste en meest bijzondere was wel de koninklijke tour die Ilona kreeg door haar woonplaats.
Ik liep met mijn camera met de koetsen mee, erlangs, ervoor, erachter en anderen stonden soms stil. De woorden die me bij zijn gebleven tijdens deze rit waren van een kind: “Kijk, daar gaat de koets van de koningin.”
Een impressie van de dag in beelden.
Foto album
Nadien is er een album gemaakt van vele van de foto’s van deze dag. Samen met Harry, de weduwnaar, en zijn kinderen hebben we goed gekeken naar de invulling en keuze van de foto’s.
Ze zijn allen zeer blij met de keuze voor het laten maken van een afscheidsreportage. Het is dat de uitvaartverzorger hen erop attendeerde, want ze hadden geen flauw idee wat dat inhield.
Harry schreef mij in een email: “Even over de foto’s, ik had eerst mijn twijfels over zo’n fotoreportage maar achteraf was ik erg verrast door de mooie indruk van die dag. Heel mooi gedaan. Bedankt.”
Verwachting
Tijdens het samen kijken naar de foto’s en samenstellen van het album vroeg ik Harry wat hij dan voor verwachting had. Hij en de kinderen noemden een aantal dingen op:
- Dat hij niet wist hoeveel foto’s je dan zou kunnen verwachten. Misschien een stuk of 50…, maar niet zo veel!
- Dat de sfeer zo goed gevangen kan zijn in beelden.
- Dat het ook mooi is om naar te kijken…
- Dat hij zelfs een album extra wilde voor de familie van Ilona.
- Dat het niet opviel dat er een fotograaf was.
- Dat het zo waardevol zou zijn om dit achteraf te bezitten.
Ik ben blij dat er mensen zijn, zoals Harry, die een risico durven nemen, die aanbevelingen van een uitvaartbegeleider raadzaam aannemen.
Maar vooral ben ik blij dat Harry zijn verwachting is overkomen en dat hij blij is met de keuze om een afscheidsreportage te laten maken. We hebben er er een fijne ambassadeur aan over gehouden voor de afscheidsfotografie. Hij wilde meewerken om jullie dit te laten zien en weten.
Zegt het voort! Foto’s bij een afscheid zijn van belang om de herinnering levend te houden, alsmede de liefde voor iemand die je zo zeer mist.
Ik hoor nu te vaak mensen zeggen: Goh, had ik dat maar geweten/gehoord.
Helpt dit verhaal jou? We zullen jouw reactie zeer op prijs stellen. Doe het meteen in het reactie veld hieronder.
Er zijn verhalen van mensen die ernstig gemis voelen, dat ze niet kunnen terugkijken op een afscheid. Zij zouden wensen dat een uitvaartbegeleider hen had geattendeerd op deze prachtige en waardevolle mogelijkheid.
Lees het verhaal van Glenny hier>> of van Jacqueline hier>>
Boukje, wat heb je het weer mooi, warm en liefdevol beschreven. En ja, de foto’s. Die stralen dat ook uit. Fijn en bijzonder dat jij weer zoiets waardevols hebt mogen maken voor de nabestaanden.
Dankjewel Daisy, het doet me altijd heel goed om te merken dat mensen omvergeblazen zijn, als het ware. Overtroffen verwachtingen. En dat is eigenlijk niet alleen bij mensen die geen ervaring hebben met een fotograaf, dat zie ik regelmatig ook bij een uitvaartondernemer.
Geen betere ambassadeur dan iemand zoals Harry, die uit eigen ervaring kan vertellen en laten zien wat de afscheidsreportage voor hem en zijn kinderen heeft mogen betekenen! Wat fijn en goed dat je zijn verhaal mag vertellen samen met de beelden, want die maken het plaatje compleet!
Wauw, heel mooie tastbare herinnering van een uitvaart.
Het is prachtig. Vredige foto’s.
Prachtige foto’s heb je gemaakt en wat waardevol voor de nabestaanden.
Wij hebben gelukkig ook foto’s laten maken van onze ouders. Eerst van onze moeder, omdat onze vader dementerend was en zo later nog kon terug kijken. (Dit heeft hij overigens niet gedaan.) Maar voor ons was het allemaal zo waardevol. 8 weken daarna is ook de afscheidsdag vastgelegd van onze vader. We zijn er super blij mee en ik geef het ook altijd aan iedereen aan, hoe waardevol dit is.
Wat fijn Riek om te lezen dat je het kunt aanbevelen uit eigen ervaring. Hoe naar het ook is om iemand te moeten missen, ik geloof dat hierdoor de liefde vastgehouden mag worden.
Goh Boukje wat maakt dit weer een indruk op mij. Fantastisch dat je zoveel hebt kunnen betekenen voor Harry en zijn kinderen. Ik had het ook graag eerder geweten dan had ik graag een afscheidsreportage gehad van de uitvaart van mijn moeder. Gelukkig dat jij er bent voor allen die er voor komen te staan afscheid te moeten nemen van een dierbare. Je bent echt super. Liefs, Karin
Hoi Karin,
Zo bijzonder om te merken dat het je raakt. Jammer natuurlijk dat je het niet wist toen je afscheid nam van je moeder. Zou je het interessant vinden om nog post-mortum, zoals dat officieel heet, (nieuwe) herinneringen te maken op beeld? Dat zou ik graag van je horen.
Liefs, Boukje