Met grote trots deel ik dat enkele van mijn afscheidsfoto’s bijna te zien zijn in het Amalia Kinderziekenhuis, RadboudUMC in Nijmegen, als onderdeel van de bijzondere expositie Een Lekkere Dood, georganiseerd door Museum Tot Zover.
Deze tentoonstelling verkent het thema sterfelijkheid door een unieke benadering: eten en de dood. Mijn werk en dat van andere afscheidsfotografen wordt tentoongesteld op grote panelen en is bedoeld om zorgpersoneel te helpen sterfelijkheid te normaliseren en bespreekbaar te maken.
Afscheidsfotografie en Eten: Een Onverwachte Verbinding
Bij een afscheid hoort meer dan woorden en emoties—het is vaak een ervaring waarin ook rituelen en zelfs eten een rol spelen. Een Lekkere Dood onderzoekt die band tussen afscheid en eten op een innovatieve manier. Door middel van foto’s, objecten en menu’s als ‘Hoe smaakt de dood?’ wordt het publiek uitgenodigd om op een nieuwe manier naar sterfelijkheid te kijken. Mijn foto’s vormen hierbij een visuele reflectie op hoe belangrijk het is om herinneringen te koesteren, juist in momenten van afscheid.
De Tentoonstelling: ‘Dood-normale Week’ in het Radboud UMC
Van 18 tot 22 november kunnen bezoekers de expositie bekijken in het Amalia Kinderziekenhuis. In de centrale hal, vlak naast het restaurant, staan o.a. twee grote panelen met mijn foto’s.
Het is bijzonder en een primeur om een thema als de dood in combinatie met eten in een ziekenhuisomgeving zichtbaar en bespreekbaar te maken.
Voor zorgpersoneel biedt deze expositie de mogelijkheid om dichter bij het thema sterfelijkheid te komen en met patiënten en collega’s het gesprek over afscheid te openen.
Mijn Ervaring en Dankbaarheid
De uitnodiging van Museum Tot Zover om aan deze tentoonstelling deel te nemen, voelt als een bijzondere erkenning. Het museum zet zich in om sterfelijkheid bespreekbaar te maken door kunst en fotografie, en ik ben vereerd om al voor de zoveelstel keer bij te mogen dragen aan hun werk.
Als afscheidsfotograaf geloof ik in de kracht van beeld om herinneringen vast te leggen en emoties te verwerken, en ik hoop dat mijn foto’s deze boodschap ook in Nijmegen kunnen overbrengen, samen met legio andere fotografen die opgenomen zijn in de tentoonstelling.
Helaas! Na een dag werd de expo afgebroken!
Op 18 december kregen ze bij het UMC in Nijmegen al reacties van mensen die overstuur waren door het zien van de tentoonstelling. Ik deel in het volgende blog hoe dat zo ging.
Fijne dag!
Boukje Canaan
