Bevalling: leven of…
We hebben er weer een nichtje bij in de familie!
Mijn jongste zusje is bevallen. Wat ontzettend blij ben ik.
Poeh wat een uitputtingsslag heeft ze geleverd! Ze is lang bezig geweest om weeën op te vangen.
Uiteindelijk naar het ziekenhuis om een ruggenprik voor verlichting. Gelukkig is de bevalling goed gegaan.
Tja, bevallingsverhalen. Ikzelf heb er vier verschillende. En alle vier waren ze enorm spannend en soms risicovol.
De eerste bevalling was van Loren, die een poosje vast zat, want ze had haar handje naast haar hoofd.
De tweede bevalling was in twee delen, want Vin en Enzo waren een tweeling van 19 weken. Zij zijn stil-geboren.
De derde bevalling, dat was Layton. Hij kwam binnen twee en een half uur. Echter nadat zijn hoofdje geboren was, zat de rest vast. De navelstreng zat om zijn armpje. We hebben zijn hoofd paars zien worden en ik dacht dat ik hem ging verliezen! Uiteindelijk is hij geboren met een verlamming aan zijn arm (Erpse parese) en na een jaar fysiotherapie is alles weer goed gekomen.
Dan onze Celeste, die was er binnen 20 minuten. Een storm van persweëen waren moeilijk tegen te houden… Moest ik dit zonder hulp doen? De verloskundige racete bij ons naar binnen, toucheerde en zei: toe maar!
Celeste floepte de wereld in en daarna trok de verloskundige haar jas uit. Dit meisje kwam één maand te vroeg.
Leven en dood
Vandaag ga ik Rune aanschouwen en de ouders persoonlijk feliciteren. Ik ga vast nog meer horen hoe het allemaal verlopen is tot nu toe.
Mijn zusje vond het allemaal wat spannend. Ze heeft geen moeder meer die haar in raad bij staat.
Tijdens de zwangerschap waren er twee vriendinnen die te vroeg bevielen van vlinderkindjes. Dat heeft impact.
Vlinderkindjes zet ik ook op de foto helaas. Mooi om te doen, want ik heb geen fijne foto’s van onze Vin en Enzo.
Het leven zit vol spannende uitdagingen. Het leven en de dood, daar zit een dun laagje tussen. Het besef hiervan is groter wanneer je daarmee te maken krijgt.
Het risico dat een bevalling geen levend wezentje oplevert is er.
Verhalen van rond de bevalling, zijn wat mij betreft net zo boeiend als verhalen rond de dood.
Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat er foto’s komen van het afscheid.
Foto’s van pas geboren baby’s zijn we al heel gewoon. Dat is een blijde gebeurtenis.
Foto’s van een afscheid (met of zonder post mortem foto’s van de overledene) is gelukkig wat gewoner aan het worden.
Foto’s geven de mogelijkheid om te praten over het gebeurde. Door de beelden kun je gemakkelijk terug grijpen op de emoties die erbij horen en vertellen over wat je meemaakte.
Verhalen zijn belangrijk en kunnen ondersteund worden met een mooi en goed beeldverhaal.
Aanbieding
Puur omdat ik zo blij ben dat mijn nichtje Rune is geboren bied ik iets speciaals aan.
Wanneer jij tegen iets aanloopt in je leven op het vlak van leven of dood.
OF
Wanneer jij je als fotograaf wilt bezighouden met deze bijzondere tak van fotografie wil ik je mijn tijd aanbieden.
Reageer onder dit blog met waarom jij denkt dat afscheidsfotografie belangrijk is en ik geef je een half uur coaching met mij.
Waar je maar hulp bij wilt; binnen je leven, je bedrijf of je fotografie, je kunt alles aan me vragen en ik geef je mijn kunde, kennis en vooral persoonlijke tijd.
Een fijn gesprek is je gegund. Met een half uur van mijn tijd zal ik je geheel persoonlijk te woord staan. GRATIS
Doe het meteen en voor 15 april, 2021 want dan houd deze actie op.
Waarom denk je dat afscheidsfotografie belangrijk is?
Ik lees het graag en ontvang vervolgens van mij een uitnodiging op zoom
Fijne dag!
Boukje Canaan