Open dag begraafplaats
Begraafplaats Munsel in Boxtel deed dit jaar mee met een open dag in de week van de begraafplaats, juni 2015. Nu is de begraafplaats elke dag open en te bezoeken, maar nu was er aandacht voor op een andere manier.
Kom je wel eens op deze begraafplaats? Ik kom op de gemeentelijke begraafplaats Munsel vanwege dat mijn moeder hier begraven ligt en soms vanwege een afscheidsreportage.
Graag vertel ik je iets meer over de rondleiding die gegeven werd. Ik loop zo mijn eigen route langs plekken waarvan ik ze ken, graven waar dierbaren begraven liggen of waar ik de familie van ken. De rondleiding werd gegeven door de beheerder, Wim Bressers, van begraafplaats Munsel. 
We begonnen in de regen, dus paraplu’s mee. De groep was vanwege het weer ook niet heel groot, maar de belangstelling was er!
We liepen langs het monument voor het ‘ongeboren’ kind, ofwel ‘vlinderkindjes’ zoals ik ze graag noem. De negen stenen staan voor de negen maanden zwangerschap en het grote beeld is de moederschoot, twee handen op de schoot, de witte ronde steen symboliseert het ongeboren kind. Helaas zijn er veel mensen die een kind missen, ergens ‘verloren’ tijdens de zwangerschapstermijn. Wanneer er geen graf is voor je kind wanneer het een miskraam betreft, zoals bij onze vlinderkindjes Vin* en Enzo* het geval is, heeft deze plek symbolische waarde. 
We liepen ook langs het graf van mijn moeder Rikie(!!), omdat het een opvallend ander vormgegeven graf is; met tekstrand en Engel, van kunstenares Netty Werkman, op een kei in wuivend gras. Wie weet deed Wim dit, omdat ik mee liep…? Volgens mij meer omdat het een bijzonder mooi graf is. De Engel had een ‘traan’ van de regen nog aan de kin hangen.
Ben je gecremeerd, dan nog kun je hier op begraafplaats Munsel terecht. De as kan uitgestrooid worden, een urn kan geplaatst in de urnenmuur en zelfs in een grafkeldertje geplaatst. Echter geeft men de voorkeur aan de muur, want daar is plek genoeg. Strooien mag niet zomaar, dit moet je bij de gemeente netjes aanvragen. 
In de zon liepen we langs speciale gedeeltes ingericht voor graven van zusters en missiezusters. Het heeft iets weg van de militaire graven, waarbij alle kruizen eenduidig zijn. Deze liggen zusterlijk langs elkaar. 
Wie kent nog het verhaal van het gevonden babylijkje Sterre van de Laarakker in Boxtel? Door de burgemeester heeft dit kindje een naam gekregen, met verwijzing naar de vindplek. Ook werd ze gemeentelijk begraven en kreeg ze een ware uitvaart op begraafplaats Munsel waar zo’n 45 mensen bij aanwezig waren vanuit de gemeenschap. Nog altijd wordt het grafje bezocht en ziet het er verzorgt uit. Mensen die hier op begraafplaats Munsel komen hebben het grafje als het ware ‘geadopteerd’ en verzorgen het. 
Begraafplaats Munsel heeft her en der een aantal bankjes, om de tijd die men hier spendeert aangenaam te laten zijn. Met tekst op een bankje, dat bleek nog een kunst te zijn…
Wanneer je meer weet van iets, gaat het meer leven. Het is niet zo ‘doods’ op begraafplaats Munsel als sommigen misschien denken. Ik kom hier graag, het is hier mooi en aangenaam. Er staan prachtige oude bomen, het wordt goed bijgehouden en de sfeer is aangenaam.
Bij het poortgebouw werden we nog uitgezwaaid. Onder andere door Uitvaartbedrijf Bijnen en Monuta. 
En wil je nog eens een bijzonder boeket naar een dierbare brengen? Bloemisterijen Marimba en Jasmijn in Boxtel maken prachtige dingen. Het boeket wat ik hieronder fotografeerde kwam van bloembinderij ‘t Erfke in Liempde. Hoe anders dan we gewend zijn. 
Kom jij wel eens op een begraafplaats? Graag hoor ik je reactie in het veld hieronder.
