Een spontane reactie op je werk dat goed gewaardeerd wordt, is super. Maar vraag je ook wel eens om een reactie?
Om een reactie vragen lijkt lastig, maar is ook om jezelf te toetsen. EN om uiteindelijk NOG meer voordelen te behalen.
Als Afscheidsfotograaf profileer ik me met het feit dat ik verdriet begrijp. Ik heb zelf een aantal dingen meegemaakt, waardoor ik met empathie met mensen kan werken.
Maar me helemaal verplaatsen in de situatie van anderen is lastig. Begrijp ik hun verdriet wel voldoende?
Om dit te toetsen vraag ik aan mijn klanten, in mijn geval de nabestaanden, om me te helpen nog beter te worden in mijn werk dat ik als Afscheidsfotograaf doe. Ik vraag ze naar hun ervaringen met mij. Dan ontvang ik wel schouderklopjes en waardering, maar soms ook eerlijke en opbouwende kritiek. Soms ontvang ik reacties waar ik werkelijk iets aan heb. Niemand is tenslotte perfect.
Je klanten vragen om een aantal vragen te beantwoorden over je werk, kan meer doen dan je zelfvertrouwen een ‘boost’ geven.
Wat zo’n boost met zich mee kan brengen:
- Met zo’n boost sta je sterker in je schoenen – geeft zelfvertrouwen;
- Door de reacties te plaatsen op je website en social media laat je anderen over jou vertellen;
- Win aan geloofwaardigheid, want anderen vertellen over jou;
- Deze testimonials zorgen voor meer omzet in je bedrijf;
- Klanten geven graag eerlijke antwoorden en zijn zo hulpmiddel om je te laten groeien. Leer van de boodschappen die je krijgt.
Een goede klant is je beste ambassadeur. Door te horen hoe deze klant over je denkt, krijg je inzicht over waar je kracht ligt en waar je nog aan kunt werken.
Wanneer je klant tevreden is zal deze mede zorg dragen voor nog mogelijk nog meer klandizie in de toekomst. Een aanbeveling is heel wat waard!
Reactie van een van mijn klanten:
Eind 2013 fotografeerde ik een “Vlinderkindje” in het ziekenhuis in Maastricht, Fleur*. Nadien vroeg ik Stefan, de vader van Fleur*, de volgende zaken:
Vragen aan Stefan:
Hoe vonden jullie dat ik als fotograaf/mens handelde?
Precies zoals we verwacht hadden van een professionele fotograaf. Erbij, maar voor ons niet merkbaar aanwezig. Bescheiden en op de achtergrond, maar wel precies op het goede moment op de goede plek met de goede ideëen.
Inlevend en in staat je in onze situatie te verplaatsen.
Hoe hebben jullie het ervaren dat ik iets over mezelf vertelde?
Positief, het helpt om de afstand die er tussen ons en jou was te verkleinen.Hoe was het om de foto’s te ontvangen en kun je iets zeggen over hoe je ze gaat inzetten?
Mooi en emotioneel, de foto’s zijn zo gemaakt dat je gedachten weer terug gaan naar die dag en je je weer moeiteloos alles voor de geest kunt halen. Een uitsnede uit een specifieke foto staat nu in een mooi lijstje in onze woonkamer. Uit alle foto’s hebben we een selectie gemaakt voor het fotoalbum dat we via jou hebben laten maken.Als je nu terug kijkt, hoe zou je dan mijn werk en ons contact als geheel omschrijven?
Het contact met jou vonden we erg fijn en positief. Door je open manier van communiceren en je open persoonlijkheid wist je de afstand die er tussen jou en ons was (je bent tot dat moment immers vreemden voor elkaar en je komt dan als vreemde precies op een van de meest intieme en moeilijke momenten in ons leven bij ons) te overbruggen.Je was er wel bij, maar voor ons niet merkbaar aanwezig. Wij hadden niet het idee dat we door jouw aanwezigheid minder van Fleur hebben kunnen genieten, of dat we niet onszelf konden zijn; dat is precies wat je van een professionele fotograaf verwacht! Ook heb je je bescheiden opgesteld en vooral foto’s gemaakt van spontane momenten en precies op de goede momenten. Waar je suggesties voor foto’s gegeven hebt deed je dat op zo’n manier dat er toch hele natuurlijke, ongeforceerde foto’s uitgerold zijn!
De snelheid waarmee we de foto’s in huis hadden was prima! Je hebt je een keer verontschuldigd dat het lay-outen van het boek wat vertraging op had gelopen, dat was -wat ons betreft- niet nodig geweest; wij geloven zonder meer dat je je best doet alles zo snel mogelijk te doen, maar begrijpen ook dat je nog andere dingen te doen hebt (andere opdrachten, gezin, sport, etc). Als je al een timing afgeeft dan helpt het om daar wat marge in te nemen.
Het moment dat we de eerste foto’s zagen werden we beiden erg emotioneel; meteen werd ons duidelijk dat alleen het hebben van een spiegelreflexcamera niet betekent dat je goede foto’s kunt maken. Ik heb zelf zo’n camera en kan er leuke “plaatjes” mee schieten, maar in handen van een echte fotograaf komen er toch hele andere foto’s uit! Wat er met name uit heel veel foto’s spreekt is “emotie” i.p.v. “situatie” en daar waren deze foto’s voor bedoeld, erg goed! Vooral de foto’s waar ik Fleur in mijn handen heb voor ze in haar mandje gelegd werd en de foto waar ze er al in ligt en waar ik dan met mijn neus haar neus aanraak zijn voorbeelden van spontane foto’s waar echte emotie uit spreekt! Maar ook de foto’s waar we haar handjes op onze vingers hebben, of waar Martje heel vertederd naar haar kijkt zijn zulke foto’s!
Je betrokkenheid hebben we erg gewaardeerd; het kaarsje op de Wereldlichtjesdag bijeenkomst, het schrijven van een oprechte blog… allemaal dingen die ons erg geraakt hebben!
Die laatste opmerking brengt me meteen bij het enige puntje waarvan ik denk dat je daar nog in kan groeien, maar dat weet je zelf ook al. Het stukje voor de Earlybirds-blog was qua formulering hier en daar wat hard en erg direct. Wij vonden dit zelf niet zo’n probleem (je had immers gevraagd om je blog te lezen en waar nodig aan te passen, dat heb ik op die punten ook gedaan), maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die hier wat minder goed mee om kunnen gaan.
Nu zit hier ook wel een moeilijkheid in, want je schrijft die stukjes vanuit je eigen perspectief en ze moeten dus ook weergeven hoe jij zelf e.e.a. ervaren hebt. Als je je schrijfstijl te veel gaat aanpassen komt het te ver van je af te staan en gaat het wellicht minder oprecht overkomen. Misschien kun je je stukje schrijven, je laptop dicht klappen en er een dag later nog eens overheen lezen om te kijken of je er nog steeds tevreden mee bent? Probeer het nalezen eens vanuit het perspectief van de ouders te doen; zouden zij er blij mee zijn als je het zo -in die bewoordingen- opschreef?
Hopelijk heb je hier wat aan en geeft het je bevestiging dat je goed en op de goede manier bezig bent en geeft het je ook inzicht in hoe degenen aan de andere kant van de camera jou en je werk ervaren hebben!
Nogmaals bedankt voor alles!
Groetjes,
Stefan, Martje, Kick en Fleur*
Wat je uit deze reactie kunt halen:
1. Mijn eigen onzekerheid werd bevestigd:
-verontschuldigen is niet nodig, wanneer je duidelijk van te voren dingen kunt aangeven
-ik mag de tijd nemen voor goed werk. Buiten de fotografie om zijn er legio zaken die een mens en ook professioneel fotograaf doet. De klant begrijpt dit.
2. Mijn onzorgvuldigheid in woordkeus en impulsief handelen kreeg een goede tip:
-schrijf een stuk voor een blog en kijk er later nog eens op terug, alvorens te versturen.
-verplaats je in de lezer
3. Mijn werkwijze en fotografie-stijl kreeg een boost:
-ik ontving verschillende complimenten: ik handelde correct, was prettig in de omgang en deed mijn werk zonder opvallend of opdringerig te zijn. Fotografie is een vak en zij zagen dit terug; de bevestiging dat ik een goede fotograaf ben.
Wauw, vragen stellen zorgt voor antwoorden die je verder kunnen helpen.
Ik vraag eigenlijk altijd drie vragen achteraf aan de klant. Om te leren/groeien en om te horen hoe de ervaring was.
Niet iedereen antwoordt in zoveel woorden als Stefan hierboven, maar toch krijg ik soms weer dingen terug waar ik in kan verbeteren.
Sommige beoordelingen zijn zo waardevol, dat ik vraag of ze geplaatst kunnen worden op de website. Om anderen te laten weten wat ze mogen verwachten bij me. Het wordt dan een aanbeveling of een ‘testimonial’.
Welk gevaar bestaat, wanneer je niet weet wat een klant van je vindt?
Wanneer een klant niet tevreden is en dit niet uit, dan praat deze over jou, terwijl je dit niet weet. Je kunt je ook niet verbeteren of je klant alsnog tevreden stellen. Want een ontevreden klant kun je mogelijk weer tevreden krijgen wanneer je het ‘probleem’ oplost. Kom dus achter dit eventuele ‘probleem’ door te vragen naar je werkwijze!
DUS: Beoordelingen/aanbevelingen zijn belangrijk!
Niet alleen voor andere toekomstige klanten, maar ook voor jezelf.
Nu ben ik benieuwd; hoe belangrijk vind jij beoordelingen? Als je online een hotel boekt, een restaurant uitzoekt, enz., lees je dan deze klant-ervaringen?
Werkt dit ook zo voor andere zaken, zoals een fotograaf?
Nu vraag ik om jouw hulp: Laat jouw reactie hieronder achter in het commentaarveld.
Doe het gelijk. Je maakt dan kans op het boek KOPLOPERS, waar ik voor fotografeerde. 
Uit iedere 10 commentaren, trek ik één winnaar. De winnaar maak ik op mijn
facebookpagina
bekend.
Ik vind het altijd moeilijk om van mezelf te zeggen dat ik goed ben. Bovendien is het veel krachtiger als een ander dat doet. Hij/zij heeft het immers ervaren.
Als het goed is, heb ik een probleem voor mijn klant opgelost c.q. zijn ze blij met wat ik voor ze heb kunnen betekenen met mijn dienst of produkt. Als ze me dan aanbevelen bij anderen dan geven ze feitelijk die ander de kans om ook hun probleem op te lossen met mijn produkt of dienst. Dus feitelijk kun je met je aanbeveling van je klant meer mensen helpen! Fijn toch?
Het is niet altijd gemakkelijk om feedback te vragen én om het te ontvangen.
Zeker niet als het niet altijd even positief is voor je. Maar ik heb gemerkt dat je daar ook weer je voordeel mee kunt doen, omdat je weet waar je nog aan moet werken.
Dat klopt Marjo. Je kwetsbaar opstellen is best moeilijk. Maar uiteindelijk wordt dat wel enorm gewaardeerd.
Het is heel spannend om te doen, lijkt mij. Maar het is zeker zo dat als je niet weet wat een klant van je vind dat dit aan alle kanten in je nadeel werkt (klanten praten over je, je maakt dezelfde keer dezelfde fouten, je leert er niet van). Wat ik me wel afvraag is; wanneer is het juiste moment om dergelijke vragen te stellen? Niet te snel, maar zeker ook niet te laat. Wanneer doe jij dit?
Goede vraag Monique. Kort na het afleveren van alle spullen, zoals een album, dan is dit een prima moment. Dan is alles vers en zijn de reacties het meest puur. Wanneer je te lang wacht dan kan het zo zijn dat bepaalde reacties of verwachtingen alweer zijn afgezwakt. Want dan is het hebben van de foto’s al wat ‘gewoner’. Je ontvangt nog wel eerlijke antwoorden hoor, maar zonder de superlatieven. Deze hebben we nodig om te begrijpen wat nu juist heel fijn was of wat er minder goed was. Extra bij een afscheidsalbum: ik vraag of ik ze over een half jaar opnieuw mag benaderen. Ik wil graag weten of ze het boek ook gebruiken. Wanneer ze het pakken, of waarom ze het niet inzien. Ik vind het fascinerend om te horen hoe verschillend mensen zo’n boek gebruiken. Op de homepagina vind je een video van Marja. Zij vertelt dat ze het wekelijks aan anderen laat zien, zelfs een jaar nadien nog. Pauli vertelt juist dat ze de foto’s met niemand anders deelt, maar wel profijt heeft van deze foto’s.
Ik vind beoordelingen ook heel belangrijk. Beoordelingen/feedback geeft je de kans om te groeien. Zoals je verwoord Boukje kan je door de verkregen tips en adviezen je (werk)houding, taalkeuze of bijvoorbeeld omgang verbeteren. Anders blijf je in je eigen cirkeltje hangen van wat je denkt dat goed is. Af en toe iemand die van buitenaf fris feedback geeft, is erg welkom.
Ook is het fijn voor die zelfvertrouwen-boost. Ik merk dat ik die toch nog wel eens nodig heb.
Met die feedback in je rugtas kan je zelfverzekerder en beter de volgende opdracht volbrengen.
Dank Daisy voor je fijne woorden. Je zegt de waarde van Feedback te kennen. Ik ga eens kijken op je site of je ook iets van testimonials hebt staan.
Mooi Daisy, je hebt bij jouw klanten ook om feedback gevraagd en deze reviews genoemd op je website. Je zou zelfs een balkje bovenin mogen plaatsen met reviews. Ik kom ze nu pas onderin tegen.
Klopt Boukje. Ik heb mijn site eigenlijk opgebouwd in lagen. In elke laag probeer ik mijn bezoeker te overtuigen contact met mij op te nemen. Eerst door de kern te vertellen van de discipline. De kern is de oplossing voor het verlangen wat zij hebben (en die kan ik hen bieden). Overtuig ik ze niet in de eerste laag dan vertel ik wat ze van mij kunnen verwachten. Overtuigd dat niet? Dan hoop ik dat de reviews hen kan overtuigen contact met mij op te nemen. Overtuigd dat niet, dan laat ik mijn werk zien en als laatste stap vertel ik een stukje over mijzelf.
Maar ik snap je punt Boukje om het eerder te tonen. Ik heb dit wel bij andere pagina’s gedaan. Ik ga eens nadenken hoe dit te verwerken in het vaste design op de homepage. Thnx voor de feedback!
Als we bezig zijn met kinderen, thuis of op school bijvoorbeeld, dan geven we hen soms bijna de hele dag door feedback op hun gedrag. Vooral veel complimenten, want we weten dat ze daar juist extra van groeien. Waarom leren we dat af in de loop van de jaren? Bij oudere kinderen doen we dit al een stuk minder en bij volwassenen is het vaak een zeldzaamheid. En dat is zo jammer! Want wij zijn net als kinderen toch? Ook wij groeien van feedback! Complimenten zijn fijne cadeautjes om te ontvangen, maar ook om uit te delen! En kritiek ook, als het op een respectvolle en liefdevolle manier gebeurt. Want ook daar groei je van.
En wat betreft het je kwetsbaar opstellen: wat kan je gebeuren? Tja, je kunt gekwetst worden, maar ook dat maakt een rijker mens van je want je palet aan ervaringen wordt kleurrijker. Dus wat mij betreft: maskers af en kijk elkaar recht in de ogen en zie de mooie mens waar je mee te maken hebt en geniet!
Mooi dat je dit zo ziet Else. Ik vind dat je gelijk hebt. We leren een boel af, zo door de jaren heen. We gaan met kinderen anders om als met volwassenen, maar eigenlijk hebben we vaak dezelfde behoeftes. We willen net zo hard complimenten, knuffels, troost, de goede kant op gewezen worden en wat al niet meer!