Is een uitvaart-reportage waardevol? Door contact te leggen met experts op het gebied van rouw en verliesverwerking, hoor ik meer interessante dingen.
Is een uitvaart-reportage een taboe?
Rouwhulpverlener, Jantine Abbring, leerde ik via linkedin kennen en zij reageerde op mijn werk en verwoorde het zo:
“Rondom fotografie tijdens een uitvaart heerst misschien een taboe. Taboes overwin je door het als ‘erbij horend’ te gaan ervaren. Als het ‘gewoon’ wordt.”, aldus Jantine.
Hoe meer mensen foto’s of films laten maken hoe meer anderen de waarde daarvan zullen zien.
Maar hoe verwoord je de waarde?
“Gedurende het stervensproces van een dierbare en het regelen van de uitvaart, wordt je als mens meegenomen in een grootse achtbaan van gevoelens en vragen.
Hoe weet je nu wat je wilt? Wat had je dierbare gewild? Hoe kan je als achterblijver je dierbare vasthouden nu die er niet meer is? Hoe kan je verder zonder die ander? Foto’s of film kunnen heel belangrijk zijn voor de periode erna”,volgens Jantine.
Dit wist ik zelf al wel door de reacties die ik krijg van nabestaanden die mijn fotografiewerk evalueerden en zo ontzettend dankbaar zijn.
Jantine heeft het echter wat verder uitgediept:
4 belangrijke redenen hoe waardevol een uitvaart-reportage is:
1. Je kunt na de roes van de uitvaart nog eens rustig alles herbeleven.
2. Herbeleven maakt je bewust van het feit dat iemand echt is overleden (een belangrijke rouwtaak).
3. Als achtergebleven kleine kinderen hun ouder verliezen en de uitvaart op kind niveau mee beleven, kan het later in hun leven, als er onverwerkt verdriet opkomt, waardevol zijn te zien hoe de uitvaart was. Maar ook fijn om te zien dat je er als kind ècht bij was.
4. Later in je leven de foto’s van de uitvaart, en het graf zien, geeft je een peiling in hoeverre je het verlies ‘verwerkt’ hebt of waar je staat in dit rouwproces. Echt ‘verwerken’ is er vast niet bij, het is een eindeloos proces. Zolang je leeft zul je verlies blijven voelen.
Volgens Lowie van Gorp is het beter te zeggen hoe je een verlies ‘verweeft’ in je leven. Lowie is de vader van Kanjer Guusje, die boeken heeft geschreven over zijn ervaringen als vader van een kind dat overlijd aan kanker. Ik was bij lezingen van Lowie van Gorp. Lees daarover HIER MEER
De punten 3 en 4 gaan echt over voordelen die er pas veel later toe doen. Eerlijk gezegd kon ik dit tot halverwege 2012 nog niet erkennen. Het was goed om dit inzicht erbij te krijgen. Verdriet delen door middel van foto’s en film is dus ook in een veel later stadium in ons leven zeer waardevol. Het geeft mij nog meer vertrouwen in mijn werk als afscheidsfotograaf; dat ik een echte meerwaarde kan toevoegen, dat is zeer zingevend.
Hoe denk je hier zelf over?
Nu je hebt kunnen lezen wat de toegevoegde waarde van een uitvaart-reportage kan zijn, zou je een verlies van een dierbare willen laten fotograferen?
Deel hieronder jouw persoonlijke reactie of ervaring.
Beste Boukje,
Wat mooi dat je, door middel van foto’s, een bijdrage levert aan afscheid nemen en, daarmee ook, weer ‘verder’ leven. Dat is troostrijk en mooi.
De schoonheid van jouw werk. Daarmee wens ik je vreugde. Voor jezelf en de mensen die je daarmee ondersteuning biedt.
Hartelijke groet,
Jakob
Beste Jakob,
Dank voor deze reactie.
Ik ervaar inderdaad vreugde door het gevoel wat ik mensen kan bieden door middel van mijn werk. Het is mijn levensmissie geworden. Ik nodig je uit om te lezen over mij.